Artık Ahmet Şafak şarkılarını daha çok dinliyorum:
Bir yanımda toprağın o mağrur gülüşünü büyütüyorum;
Diğer yanımda hicrânın o haylaz çocuğunu uyutuyorum.
Meselâ şehrin dar sokaklarında
Artık geceleri dolaşmıyorum.
Tütünümü paylaşıyorum evsizlerle
Mahallenin itleriyle dalaşmıyorum.
O mağrur serseri değilim artık,
Çoktan çoluğa çocuğa karıştım.
Bastırdım bütün isyânlarımı
Küstüğüm herkesle barıştım.
