Profesör: “Bugün size farklı bir konudan bahsedeceğim.”
Sessizlik
Profesör: “Algoritmayla ilgili bir konu olacak bu.”
Sessizlik
Profesör: “Asansör kentlerdeki günlük yaşamın akışını kolaylaştıran en önemli araçlardandır. Bu önermeme itirazı olan var mı?”
Sessizlik
Profesör: “Anlaştık o zaman. Asansörü hangi sıklıkta kullanıyorsunuz?”
Yağmur: “Ben günde en az bir kez kullanıyorum, yalnızca yukarıya çıkarken.”
Hasan: “Kaç bir kez, Hocam. Zaman zaman aşağıya iniyorum, bakıyorum ki kalemimi ya da kitabımı unutmuşum, yeniden çıkıyorum.”
Kahkahalar
Profesör: “Çok güzel. Asansör kullanımı için ortalama ne kadar zaman harcıyorsunuz?”
Yağız: “Hocam, ben dokuz katlı bir binada oturuyorum. Sabahları derse yetişmek için acele ettiğim günler oluyor. İşte özellikle o zamanlarda çok beklemem gerekiyor.”
Derya: “Yağız, bu sorununu Albert Einstein’a söylemiş olsaydın, sana Görelilik Kuramı’yla açıklayabilirdi.”
Gülüşmeler
Profesör: “Bir dakika, konuyu dağıtmayalım arkadaşlar. Neden?”
Yağız: “Asansör aşağıdan yukarıya çıkarken katlarda duruyor, ayrıca inerken de duruyor. Bu durum asansörün normalde olması gereken hızını kesiyor. Sonra kapıların açılma kapanma süresi var. Bir de ara katlarda, dönüşte boş bulamam endişesiyle asansöre binenler oluyor, yani benim çağrım için gelip de kapıları açıldığında asansör dolu olabiliyor ve ben binemiyorum, doğal olarak aynı süreci tekrar yaşamam gerekiyor.”
