0,00 TRY

Sepetinizde ürün bulunmuyor.

Ayarsızlığa Methiye – Ayarlanmaya Reddiye!

“Ayarsız” ismiyle yayın hayatına başlayan bir derginin sizce en çok neyi tartışılır ve sorgulanır? Toplumda olumsuzluk-dengesizlik-ölçüsüzlük ekseninde karşılık bulan bir sıfatın dergi ismi olmasında hikmet mi aramalıyız, yoksa başka metaforlar mı?

Ayar -ayarlanmak-ayarlanabilir olmak-ayar olmak-ayar vermek v.b. tüm kavramsallaştırmaların kökeninde teknik ve sosyal göndermeler olduğu hepimizin malûmuyken üstelik…

Teknik minval üzre anlam dünyamı zorluyorum ve ayar kelimesinden işe başlıyorum! Ayar; ayarlanmayı, beraberinde regülasyonu, standardizasyonu, hatta tekleştirmeyi, yönlendirmeyi, ekseriyetle de yönetmeyi çağrıştırıyor bana. Ayarlı tüm elektrik-elektronik cihazlarda, yazılımlarda, kumanda ve otomasyon sistemlerinde; hayatı kolaylaştırma iddiasıyla (manuel-otomatik veya programlanabilir fark etmiyor) bir kumanda etme, bir kumandanlık edası ve yönetme hevesi karşıma çıkıyor!

Cihazların veya kurum ve kuruluşların ayarlanması sürecinde bir yönetme ve buyurganlık söz konusuyken; Rabbi tarafından “İnsanları yarattıklarımızın birçoğundan üstün kıldık” âyetiyle muştulanan, irade ve özgürlük üzerine kodlanan ve de Dücane Cündioğlu’nun kitabındaki ifâdesiyle “Hz. İnsan” olarak tanımlanan beşere “ayar mı veriliyor?” sorusu zihnimi meşgul ediyor.

Toplum mühendisliğinden algı yönetimine, sembollerden renk seçimlerine, çizgi film endüstrisinden sinema ve tiyatro sektörüne, medeniyet temelli tartışmalardan tarihî okuma biçimlerine, politik sığlığın entelijensiyaya yansımasından ideolojilerin seri paçozlar üretmesine, yazılı-görsel matbuattan sosyal medya operasyonlarına uzanan bir zihnî sörf başlıyor!

“Çanakkale’den giremeyenler çanak antenlerden girdiler” vecizesi eşliğinde, sürüleşmenin sosyalleşme adıyla yürütüldüğü, kolay yönetilenlerin de sürüye katılanlardan oluştuğu savı aklımda dolaşıyor. Oysa “kurt sürüden ayrılanı kapar, ayrı olanı değil” derdi eskiler! Korkularla sürüye dâhil edilen, sürüden ayrılmayı yaşam konforunun bitişi ve hatta yaşarken ölmek olarak addeden bir kitleyle aynı oksijeni yakıyor olduğum gerçeği de, sürüleştirmenin ve mankurtlaştırmanın bir ayar-algı operasyonu olduğu düşüncesi de beynimde zonklamalara yol açıyor!

[vc_cta h2=”Yazının devamı Ayarsız dergisinde” style=”3d” add_button=”right” btn_title=”Abonelik Formu” btn_style=”3d” btn_shape=”square” btn_color=”danger” btn_link=”url:http%3A%2F%2Fayarsiz.net%2Fabonelik-formu%2F|||”]Ayarsız dergisini kitapçılardan edinebilir veya Abonelik formunu doldurarak adresinize getirtebilirsiniz.[/vc_cta]

Önceki İçerik
Sonraki İçerik
spot_img

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz