Kapa gözlerini.
Kendi siluetini gözlerinin önündeki alacakaranlığa yerleştir. Kendini arkadan seyret. Karşıda, aşağıda, dağlar gözüküyor. Başla koşmaya. Koş koş koş. Unutma bu koşan siluet sensin. Bilgisayar oyunundaki herifler gibi, seyret kendini. Hızlan. Dağlar bir aşağı bir yukarı hafifçe sallanıyorlar. Rüzgârı yüzünde hisset. Koş, koş, koş, koş... Bir adım yukarı at. Şimdi! Adımların artık yere basmadığında, görüntüyü yavaşlat. Uçurumdan aşağıya düşmüyorsun henüz. Altında yüzlerce metrelik boşluk var. Toprak bir adım geride. Görüntüyü iyice yavaşlat. Yavaşlat. Yavaşlat. Hâlâ yükseliyorsun. Yaşa etrafını. Hareketlerin gerçek zamanlı olmadan önceki son nanosaniyedesin. Derin bir nefes çek. Bırak kendini! Kollarını iki yana aç. Öne doğru sal bedenini. Kaşlarını çat, kartal ol. Saatte 1 milimetrelik hızdan saatte 100 kilometrelik hıza geçtin. Kafanda gördüğün kartalın içindesin artık, sen osun.
