Şiir

Bu şehir kalabalık, sen tenhasın, ben meçhul... Bazen Tanrı mutludur, bazense sâdece kul! Kalbimde bir eksik var; acaba firari kim? Yeşerir umut bahçemde nefretim her ekim. Yedi düvel bir olsa gökyüzü gibi tekim; Bir yanım güneş taşır, karanlıktır ötekim. Bu...

Karanlığın acı rengini kusuyorum, avuçlarımda kandan çizdiğim resimler ve ben her gece onları bağrıma basıyorum. Kuru gürültüler parçalıyor zihnimi, kutlu adları kovalıyor hâfızam... Bir ananın feryâdına çivilenmiş kulaklarım, bir yetimin gözyaşına düğümlenmiş gözlerim! Karanlığın acı rengini kusuyorum, avuçlarımda kandan çizdiğim resimler... Ne vakit...

Âh bu güzel ölümler gözlerinden mi başlar, Saçların mı rüzgâr mı sallar bu kadim şehri? Soluğum adım adım vuslatında yavaşlar, Dudağın bala çalar en tehlikeli zehri.Yıldızların şarkısı içimde saklı durur, Her tınıda titretir gönül denen mabedi. Hasretin dalga dalga...

Sigara…Kaldırım… Sokak lambası Sırtında kamburu asrın mânâsı Boynunda bin yıllık insan tasması Ruhunu Tanrı’ya fişleyen adam.Beyninde büyüyen azgın engerek Aktı şakağından soğuk ve titrek Yirmi beş yılına bakıp gülerek Aynada kendini taşlayan adam.Ayarsız dergisini kitapçılardan edinebilir veya Abonelik formunu doldurarak...