Evvel zaman içinde büyük bir evin, küçük bir faresi varmış. Ev ahalisi kendisinden haberdar olsa da genetik yapısı insana benzeyen farenin varlığı, bir türlü kabul görmüyormuş. Küçük olması ürkütmüyormuş onları ama ev ahalisini endişelendirmeye başlamış; “Ya büyürse?” Çünkü fare, çok güvendiği, sâyesinde her şeyi kemirebildiği keskin dişlere sahipmiş.
Daha fazla katlanamamışlar. Fareye ve ailesine karşı bir operasyon gerçekleştirmeye karar vermişler. Küçük fare için bir araya gelmiş ev ahalisi, soru üstüne soru nüksetmiş: “Bu defa nereden çıkacak, ne yapacak, neyimize zarar verecek?”
Fare bu ya, duvardaki çatlaktan bakarken, ev ahalisinin mutfakta bir paketle uğraştığını görmüş. Kuşkunun kuşatıcılığı gecikir mi hiç? Ev ahalisinin malûm paketle meşguliyeti karşısında farenin üzerine sorular üşüşmüş. Kendi kendine “İçinde ne var acaba” diye düşünmüş. Gördüğü şey dehşete düşürmüş onu… Paketin içinden bir fare kapanı çıkmış! Nasılını sormayın… Çığlık çığlığa kalmış: “Evde fare kapanı var!”
Sonrasında vaziyetin vahametine kapılan küçük fare, gördüklerini anne ve babasıyla paylaşmış. Duvardaki çatlağa hep birlikte koşmuşlar. Fare kapanını, onlar da görmüşler. Tedirginliklerini, temkinle gizliyorlarmış artık. Küçük farenin gördüğü bir yanılsamadan ibaret değilmiş. Paketin içindeki, sahiden de, fare kapanıymış.
