Bu yıl şenlikler önceki yıllardan farklı bitti. Her şey sessiz başladı, sessiz bitti, hele şenlik süreçlerini kimsecikler fark etmedi.
Şöyle ki.
Ali’nin güvercinleri, bu yıl Ahmet’in gelini Lütfiye’yi gözetlediler, günlerce, uzaktan uzaktan, bıkıp usanmadan. Lütfiye toprak kabarır kabarmaz kapısının önündeki büyük bahçeye karpuz ekmek için ocaklar açtı. Tam iki gün çalıştı, dile kolay yüz ocak açtı. Hem ocak açtı hem açtığı ocakların nemli toprağına teker teker sayıp beşer karpuz çekirdeği koydu hem toprağı okşayarak çekirdeklerin üzerini kapattı, bir yandan da bereketli olsun diye fısır fısır dualar okuyordu. İşi bittikten sonra da bahçeyi gururla süzdü, günlük işlerine döndü yorgun argın.
