Çıktık açık alınla on yılda her savaştan,
On yılda on beş milyon genç yarattık her yaştan;
Başta bütün dünyanın saydığı Başkumandan;
Demir ağlarla ördük Anayurdu dört baştan.
Türk’üz, Cumhuriyetin göğsümüz tunç siperi,
Türk’e durmak yaraşmaz, Türk önde, Türk ileri!
Behçet Kemal Çağlar ve Faruk Nafiz Çamlıbel’in kaleme aldığı Onuncu Yıl Marşı’nın girişi böyledir ve daha marşın “Çıktık” diye başlayan ilk kelimesiyle içimiz kıpır kıpır olur; yerimizde duramayız. Haklı olarak heyecanlanır, coşar, gururlanırız. Çünkü bütün olumsuzluklara rağmen o günlerde, yedi düvele karşı verdiğimiz İstiklâl Savaşı öyle ha deyince, bir çabucak ve kolayca yapılabilecek bir şey değildi. Bin yıldır var olduğumuz bu topraklardan bizi söküp atmak isteyenlerin heveslerini kursağında bırakan Gazi Mustafa Kemal Paşa, üç yıl kadar süren büyük mücâdelemiz sonunda tarihe yeniden Türk’ün mührünü vuruyor ve büyük Türk Kağanı Metehan’dan devraldığı başbuğluk unvanıyla dosta düşmana tarihi bir gerçeği yeniden hatırlatıyordu:
“Türk esir edilemez!” ve “Hâkimiyet kayıtsız şartsız milletindir.”
Daha üç gün önce 29 Ekim 2019’da Türkiye Cumhuriyetin yaş gününü yeniden büyük bir heyecanla idrak ederken “Türk’e durmak yaraşmaz, Türk önde, Türk ileri!” diyerek onuncu yılın o unutulmaz marşını yine büyük bir coşkuyla seslendirdik. Böylece tarihin perdesini usulca aralayıp bir zaman tünelinden geçerek yıllar öncesine döndük ve Cumhuriyetin Onuncu Yıldönümünde Atatürk’e gönderilen tebrik mektuplarına bizim postacıyla birlikte bir göz attık.
