Evvel zaman içinde Başkurtlar arasında parmakla gösterilecek yiğitlikte Türmen adlı bir er kişi yaşardı. Bacakları öküz bacağı kadar sağlam, beli kurt beli gibi ince, göğsü ayı göğsü gibi heybetliydi. Çekilmez denilen sert yayı çeker, savrulmaz kara çelik kılıcı savurur, bileği bükülmez bir bahadırdı. Ava çıkıp kuş avlamayı sever, özellikle de geyik avlamaya çok düşkündü.
Yine bir gün Türmen Batır’ın gönlüne av hevesi düşünce ala paçalı atına binip her vakit avlandığı meşeliklerin yolunu tuttu, ormanın içinde sessizce dolaşabilmek için atından inip yoluna yaya devam etmeliydi. Ala paça atını fundalıklara bağladıktan sonra bir açıklıktan meşeliğe girerek geyik izi aramaya başladı, çok geçmeden aradığı izi buldu da, izlerin iriliğinden bunun büyük bir erkek geyik olduğu anlaşılıyordu. İzlerin derinliğinden oldukça ağır bir hayvan olmalı diye düşündü. Epey geniş bir postu ve değerli boynuzları olmalıydı. Türmen Batır avını kaçırmamak için izleri hızlıca takip etmeye devam etti bir süre yürüdükten sonra, geyik izinin yanı sıra uzanan başka izlere de rastladı. Bunlar tam tersi istikâmete doğru giden bir insanın izleriydi. Belki de başka bir avcı Türmen’den önce davranıp geyiğin peşine düşmüş, hatta onu avlayıp çoktan geri dönmüştü bile.
