Sonsuz bir boşluğun, bitmez tükenmez yolculuğunda kaybolup gittiğimi görüyorum. Acımasızca dönen, şu yuvarlak yerin üzerinde hiç hükmünde bir zerreyim aslında. Dibi karanlık bir boşluk gibi aşağı doğru uzanan, o ürkütücü uçurumun kenarında duran çalının, rüzgârdan titreyen yaprağıyım belki de.
Sınırların Ötesinde
Önceki İçerik
Sonraki İçerik
Paylaş
Naver