Geçenlerde “Marvel kahramanlarından” birinin daha filmi vizyona girdi; Wonder Woman… Filme gittim. Hey gidi Hollywood… Amazon kadınlarının yaşadığı bir ada, bu adanın prensesi olan bir kahraman, tabiî ki Yunan tanrıları, yine Zeus, yine Ares, “Dünyada kötülüğün yayılması amacıyla savaş tanrısı Ares’in çıkardığı savaşa son vermek için kahramanın duruma el atması”, üstelik adı geçen savaş I. Dünya Savaşı, yâni kahramanımız Almanlara karşı İngiliz ve Amerikan saflarında savaşa katılıyor… Dolayısıyla Osmanlı’ya da bir atıf var filmde. Her neyse, bol Yunan mitolojisi ve Yunan tanrısı arka plan olarak alınarak yaratılmış bir kadın kahraman, olağanüstü maharetleriyle Ares’i öldürdü ve savaş sona erdi. Bu filmi ve arka planındaki “Yunan mitolojisini” unutmayın, burada kalsın.
Geçenlerde bir haber çıktı; Söğüt Ertuğrul Gâzi türbesinde “Alp kıyafetleriyle saygı nöbeti” tutulacağına ilişkin… Ertuğrul Gâzi türbesinde, askerlere “alp” kıyafetleri giydirilerek, ellerinde balta ve bellerinde kılıçla saygı nöbeti tutulması fikri, üzerinde fazla tartışılmadan uygulamaya geçti. Her ne kadar “Diriliş-Ertuğrul” dizisinin etkisiyle hatırlanmış olsa da kurucu irâdeyi temsil eden, millî tarihimize mâl olmuş, asırlardır milletimizin ve kültürümüzün hâfızasında canlılığını korumuş, anma törenleriyle kültürel bellek içinde süreklilik sağlamış millî kahramanımız Ertuğrul Gazi’ye böyle bir saygı nöbetiyle vefa gösterilmesi; dizinin hatırına da olsa, geç kalınmış da olsa, eksik de olsa takdire şâyândır. Bu ve benzeri uygulamalar, aslında Avrupa’da da yapılmaktadır. Aklıma gelen ilk örneklerden biri, Vatikan’daki İsviçreli muhafızlardır: 1506 yılında başlayan bu uygulama hâlen dönemin kıyafetlerini giyen İsviçreli muhafızlar tarafından devam ettiriliyor. Başka bir örnek İngiltere’dedir; Kraliyete bağlı askerlerin saraylarda, anma törenlerinde, devlet başkanlarının ziyaretlerinde yine “geleneksel” kıyafetlerle görev yaptığı görülmektedir. Fransa’da, Yunanistan’da, irili ufaklı Avrupa ülkelerinde de benzer örnekler vardır.
