Sağır Piyanist

I.
Ölümcül bir doğum lekesiyim belli belirsiz
Altına saklandığım somya gizlemiyor çaresiz kimliğimi
Sağır piyanist Adamo’dan çalıyor bu kez
En az emdiği süt kadar beyaz tuşlar çiçekleniyor
Tombe la neige
Tombe la neige
…
Ses dalgalarını daha çok “mutsuzluğum bana bağırıyor”
Derken üleştiriyor adilce
İbrişim halatlara asılı köprüden tavanımda
Teker teker atlıyor yayvan ağızlı koyunlar
Bir, iki, üç, dört…
Ve plak selamlıyor odayı Fransızca bir eğilişle.