“Artık bir kelime daha etmem”
Horatius
Merhum Erol Güngör’ün 80. yaş gününün eşiğinde evvela sosyal medyada Güngör’ün İslamcı olduğuna dair bir tartışma başladı, daha doğrusu tek bir isim bu iddiayı dayatmak için peşreve girişti; sonra bu kendi kendine tartışma hali Karar gazetesinin sütunlarına, ağdalı, cebirli, zorlamalı, ictisarlı, iktizalı, helahil-nisâr bir yazıyla taşındı. Hani yazana da, Oğuznamelerde de denir ya; koz kovuksuz olmaz, saygı ve sevgi duymasak, cevapla değil “Ya Allah! Bismillah! Allahuekber!” nidalarıyla huruç etmek gerekirdi; ama tabii bütün kışkırtıcılığına rağmen söz konusu fikri telif eden abimiz, ciddi ve seviyeli cevaplar beklediğini ısrarla söyledi. Şöyle ki; “Bize herkes en ağır tenkidi tevcih edebilir, ancak bu, müktesebatımıza ve yazılarımızın kalitesine ve ağırlığına muvafık ve muadil bir seviye ve şekilde olmalıdır” dedi (Hayatım boyunca, yazıp çizdiklerime -ki bunlar hep makara kukara değil, içlerinde hakem yüzü görmüş makaleler de var- açıktan açığa kaliteli, ağır, iktisaplı işler demek nasip olmadı).
