Mehmet Ragıp VURAL ağabey nezdinde tüm “Ayarsız”lara
Heybemde en sunturlu küfürleri saklıyorum.
Sığınmışım çığlık çığlığa düşünmenin gölgesine,
gözümü yumdum ebabil kuşlarının sesine.
Fillerin amansız ağlayışını bekliyorum.
Bana katran bu nefes, bana zûl bu savaş;
fildişi kulesi gönüllere
tırmanıyorum yavaş yavaş!
Meşrebime sığmaz inan isteksiz bir ölüm
ve sümbüllenen düşleri bir çırpıda soldurmak.
Gözlerimiz aydınlık afakın hasretini taşır,
hangi karanlık cesaret eder de hayâle sataşır?
Mugayyeb aşkların mâruf adamları
tütüne boğarken her geceyi,
sallanır bir yerlerde tahtları yıldızların.
Öcünü öğütürüz bayrak gibi kızların…
Şimdi lehimli acılarımızı süslemeyi yasaklıyorum.
Heybemde en sunturlu küfürleri saklıyorum.
