Yine onu çağırıyorlardı. Muhtemelen şu katılamadığı toplantıyla ilgiliydi. “Gideyim bari de, zehrini döküp rahatlasın,” diye düşündü.
“Rahim Bey, saat şu an kaç?”
Cengiz bu tip soruları oldum olası anlamamıştı. Bildiği bir şeyi başkasına sormak veya teyit ettirmek konuşmaya girişte bir hâkimiyet edinmek için gerekli sayılıyordu bu insanların algılayışında. Zaten hep böyle laf sokacak veya hata sahibinde farkındalık yarattığını düşündürecek saçma sorularla başlıyordu sohbetleri. Sohbet dediğime bakmayın. Rahim sâdece arada kesik ve net cevaplar veriyordu:
“Şu an 16.30”
