“kimi sevsem sensin / hayret”
-Attilâ İlhan-
I.
kayıp bir bozkır akşamı
yağmur altında kundaklandı yüreğim
alev alev
faili sensin
hangi kadına baksam
eşkalini görüyorum
rüya gibi
siyah hariç renklerim oluyorsun
düğümlenmiş dimağımın dili sensin
II.
Toroslarda çiçek açmış bir yörük çadırı
içi ekşi ayran ve ekmek kokulu
güneşi sıcak
gölgesi serin
Aladağ’a yaslanmış
narin bir sonbahar gözlerin
saat başı başka renk
her bir bakışın
derin kuyuların teninde tomurcuklanmış
hüzzam nilüfer bahçesi
her biri
farklı dillerde yazılmış
ve tercümansız kalmış bir aşka denk
